کد مطلب:95625 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:117
[صفحه 310] آنچه درمی یابیم احنف پسر حمزه پسر قیس از قبیله ثمیم است وی نخستین فرد از آن قبیله بود كه اسلام آورد و در جنگ صفین نیز حاضر بود. این كلام امام (ع) با اوست: ای احنف، شخصی را می بینم، كه زمین را لگدكوب می كند بی آنكه لشگری و هیاهویی را برانگیخته باشد. [صفحه 310] و باز گروهی را می نگرم كه چهره هایشان به سپرهای ضربت خورده می ماند اما لباسهای دیبا پوشیده اند و اسبهای زیبا را بدنبال می كشند و به هر جایی وارد می شوند، موجی از خون راه می افتد. آنگونه كه راه رفتن از میان كشتگان سخت می شود اما كسی نیست كه در مصائب ایشان بگرید و بر مزارشان بسوگ بنشیند. اصحاب می گویند كسی چه می داند كه آینده چه خواهد شد امام (ع) می فرمایند: آنچه من می گویم اثر علمی است كه از رسول خدا آموخته ام و گرنه علم غیب را خدا می داند و آنچه خدا می داند، هیچكس نمی داند، آنچه من می دانم رسول خدا بر من آموخته است و سینه من گنجینه ای سرشار از این علوم است. و هرگز هیچ یك از آموخته های خود را فراموش نكرده ام علمی كه بوسیله معلم می آموزیم، علم غیب نیست، علم غیب بی واسطه است.
صفحه 310، 310.